Białko - jest podstawowym materiałem, z którego ustrój ludzki buduje swoje komórki. Stanowi ono skomplikowany związek chemiczny, składający się z prostszych elementów, zwanych aminokwasami. Dotychczas nauka wyodrębniła ponad 20 aminokwasów, w których skład wchodzą takie pierwiastki jak: węgiel, wodór, azot, tlen, siarka, fosfor, wapń, żelazko, miedź, jod, cynk, magnez itp.
      Producentem białka są rośliny, które pobierają z gleby związki azotu i w trakcie skomplikowanego procesu chemicznego syntetyzują białka roślinne. Białka te po spożyciu przez zwierzęta są przetwarzane na białka ich tkanek. W skład białek roślinnych i zwierzęcych wchodzą takie same elementy, jednak w innych ilościach i proporcjach. Białka zawarte w pożywieniu mają tym większą wartość odżywczą, im bardziej skład ich jest podobny do białek ustroju człowieka. Skład białka ludzkiego jest zbliżony do białek zwierzęcych, podczas gdy zawartość poszczególnych aminokwasów w białkach roślinnych jest zupełnie inna. Dlatego białka zawarte w roślinach nazwano białkami niepełnowartościowymi. Białka roślinne nie mają wszystkich niezbędnych aminokwasów (albo niektóre z nich zawierają w nieodpowiedniej ilości), dlatego ich skład jest niewystarczający do budowy białka organizmu ludzkiego.
      Białko zwierzęce zawiera natomiast wszystkie aminokwasy niezbędne do budowy białka ludzkiego, stąd zostało nazwane białkiem pełnowartościowym. Aby białko roślinne mogło odegrać rolę składnika budulcowego (ustroju ludzkiego), powinno występować w połączeniu z białkiem zwierzęcym. Do uzupełnienia wartości odżywczej białka roślinnego wystarcza niewielki dodatek białka zwierzęcego (w tym samym posiłku), np. białko roślinne w pieczywie uzupełnione dodatkiem białka zwierzęcego w serze, wędlinie czy mleku. W ten sposób niewielki dodatek produktów zwierzęcych uzupełnia skład aminokwasowi niepełnowartościowego białka zawartego w pieczywie. Zapotrzebowanie organizmu ludzkiego na białko jest zróżnicowane i zależy od wieku, stanu fizjologicznego i rodzaju wykonywanej pracy. Zapotrzebowanie na białko u osób dorosłych kształtuje się w wysokości 1-1.5 g białka na 1 kg masy ciała czyli 60-120 g na osobę dziennie. Połowę tej ilości powinno stanowić białko pochodzenia zwierzęcego. Kulturysta, który realizuje program na przyrost masy mięśniowej będzie potrzebował znacznie więcej proteiny na każdy kg wagi ciała. Zbyt duże spożycie białka jak również jego niedobór nie jest wskazane i powoduje rozmaite skutki.

WĘGLOWODANY(CUKRY) - podnoszą poziom cukru we krwi i dostarczają mięśniom energię.

Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach: A, D, E, K. Witaminy rozpuszczalne w wodzie: C, P, grupa witamin B (B1, B2, B6, B12, B15, PP, H).

Witamina A - występuje w takich produktach jak wątroba, żółtka jaj, mleko i produkty mleczne oraz w tranie. Organizm może wchłonąć witaminę A i karoteny jedynie w obecności tłuszczów. Niedobory witaminy A objawiają się zmianami skórnymi, zahamowaniem wzrostu, zmniejszoną odpornością na zakażenie, niezdolnością widzenia o zmroku.

Witamina D - reguluje w ustroju gospodarkę wapniowo-fosforową. Odgrywa szczególną rolę w procesach kostnienia i rozwoju dzieci. Zabezpiecza przed kruchością kości. Witaminę D organizm ludzki pobiera nie tylko z pożywienia. Może ona bowiem także powstawać pod wpływem naświetlenia skóry promieniami ultrafioletowymi (słońce, lampa kwarcowa).

Witamina E - Niedobory jej wywołują zmiany w układzie mięśniowym. Niedobory te jednak powstają rzadko, bo witamina E wchodzi w skład wielu produktów spożywczych. Najbogatszymi jej źródłami są: kiełki pszenicy, nasiona, warzywa liściaste. Występują także w wołowinie, oliwie, wątrobie, jajach, szprotach, mleku, maśle i orzeszkach ziemnych.

Witamina K - jest czynnikiem regulującym krzepliwość krwi - stąd nazywa się ją często witaminą przeciwkrwotoczną. Niedobory tej witaminy rzadko występują, gdyż jest ona rozpowszechniona w produktach roślinnych, a zwł. W liściastych zielonych. Witamina K może być ponadto syntetyzowana przez bakterie w przewodzie pokarmowym człowieka.

Witamina C - musi być systematycznie dostarczana w codziennym pożywieniu. Organizm nie potrafi jej magazynować. Witamina ta odgrywa ważną rolę w utrzymaniu zdrowia. Witamina C występuje niemal wyłącznie w produktach roślinnych. Najbogatszymi jej źródłami są: czarne porzeczki, owoce jagodowe, owoce papryki, koper, zielone listki pietruszki, jarmuż, brokuły, brukselka, owoce cytrusowe. Występuje ona także w kapuście, pomidorach, szpinaku, szczypiorku i wielu innych warzywach i owocach oraz w ziemniakach. Dzienne zapotrzebowanie organizmu na witaminę C wynosi:

Witaminy grupy B - występowanie ich powinno być zapewnione w codziennym pożywieniu, gdyż organizm ludzki nie umie ich magazynować.

Witamina B1 - zwana także tiaminą wchodzi w skład enzymów i reguluje przemianę węglowodanów, jest potrzebna do prawidłowej gospodarki wodnej. Wsytępuje w wątrobie, groszku zielonym, drożdżach, chlebie razowym, jajach, ziemniakach, mięsie, rybach, warzywach i owocach.
Zapotrzebowanie dzienne to około 1,5 - 2 g dla osób dorosłych.

Witamina B2 (ryboflawina) - Występuje w wielu produktach spożywczych. Najbogatszym jej źródłem jest wątroba, mleko i warzywa. W organizmie witamina ta odgrywa poważną rolę, uczestnicząc w procesach oddychania tkankowego. Niedobory jej powodują upośledzenie wzroku, pękanie kącików ust, języka, zahamowanie wzrostu.

Witamina B6 (pirydoksyna) - występuje w licznych produktach spożywczych. Jej funkcja w organizmie ludzkim jest związana głównie z przemianą białkową, a niedobory mogą objawiać się zapaleniem skóry twarzy, spojówek, warg i języka.

Witamina B12 - znajduje się w produktach pochodzenia zwierzęcego. Najobficiej występuje w wątrobie i nerkach, zwłaszcza wołowych. Zawierają ją także mięso, jaja, sery fermentowane. Jej rola w organizmie polega głównie na zapobieganiu powstawaniu niedokrwistości, ponadto bierze ona udział w przemianie białek, tłuszczów i węglowodanów.

Witamina PP (kwas nikotynowy) - bierze udział w przemianie węglowodanów. Występuje w tych samych produktach, które zawierają witaminy B1 i B2 - najbogatszym jej źródłem są drożdże.

Tłuszcze - są ważnym składnikiem pożywienia człowieka, stanowią obok węglowodanów podstawowe źródło energii. Utrzymują odpowiednią temperaturę ciała. 1 g tłuszczu spożytego dostarcza około 9 kalorii. Do tłuszczów spożywczych należą: słonina, smalec, masło, margaryna, łój oraz oleje roślinne.
Dzienne zapotrzebowanie na tłuszcze to ok. 100 g

Zawartość tłuszczu w 100 g niektórych produktów:

W celu lepszego przyswajania witamin przez organizm należy dostarczyć odpowiednią ilośc minerałów-wapno, magnez, fosfor, żelazo, potas, jod, sód, miedź, mangan.

Pożywienie dostarcza energii. Procesy chemiczne przebiegające w ustroju nazywamy przemianą materii. Spożyty pokarm jest stopniowo rozkładany na proste związki, część z nich zostaje wykorzystana do budowy nowych i odbudowy zużytych komórek oraz do tworzenia hormonów i enzymów. Pozostała część składników odżywczych łącząc się z tlenem ulega spaleniu. Podczas procesu spalania wytwarza się energia. Wartość energetyczną pokarmów oznacza się za pomocą jednostek zwanych kaloriami (kcal.). 1 g tłuszczu zawiera średni 9 kcal., podczas gdy ta sama ilość białek czy węglowodanów wytwarza 4 kilokalorie. Ilość energii porzebnej do utrzymania przy życiu organizmu znajdującego się w pełnym spoczynku w temperaturze pokojowej wynosi średnio 1 kcal. Na 1 kg wagi ciała na 1 godzinę. Liczba potrzebnych kalorii zależy od płci, zawodu, wagi i wieku. Przyjmuje się, że kobiety potrzebują od 2000 do 2500 kalorii dziennie a mężczyźni od 2700 do 3500 kalorii. Osoby starsze potrzebują około 500 kalorii mniej. Poniższe wykresy ukazują właściwy stosunek wagi do wzrostu niezależnie od budowy ciała.